Nu ben ik het écht zat…!
Hoe vaak heb je dat de afgelopen week al tegen je kind gezegd? Na tig keer waarschuwen en dreigen met straf, kijk je hem streng aan en zegt: Ik ben het nu echt zat…!
Negen van de tien keer zal de reactie van je kind niet anders zijn dan de eerste 5 keer dat je een grens hebt geprobeerd aan te geven. Want hoewel je woorden anders zijn, is je houding en je toon nog altijd hetzelfde en de verwachting van je kind ook. Het is gewoon de volgende zet in het schaakspel van iedere dag. En je wordt er doodmoe van.
Hoe dan wel? Daar zijn heel veel antwoorden op en niet allemaal passend bij precies jouw situatie. Daarom deel ik in dit blog 1 idee, 1 manier van reageren en anderen volgen later.
De vraag voor nu is: ben jij tot nu toe echt aanwezig geweest in de interactie met je kind? Heb je aandacht gehad of was je ondertussen bezig met koken, op je telefoon kijken of nog even die ene werkmail afschrijven? En had je het afgelopen uur ook aandacht voor je kind? Of was het gedrag van je kind steeds een onwelkome onderbreking van wat je zelf wilde doen?
Er is een reclameslogan die als volgt klinkt: aandacht maakt alles mooier. Dat geldt niet alleen voor je huis, je omgeving of je eigen uiterlijk, maar zeker ook voor je relaties. Wanneer je echte verbinding aan gaat met je kind, zal datgene wat jij zegt landen in een levende, doorlopende, bewegende verbinding. Dan voelt je kind dat je blij bent met haar, dat je bereid bent tijd en energie te steken in hem en zal een correctie of een uitdaging of een simpel ‘nee’ vaker aangenomen en geaccepteerd worden.
Durf jij eerlijk naar jezelf te kijken? Wil je laten weten of jij dit herkent? We doen dit namelijk allemaal, maar dat erkennen is moeilijker. Toch begint daar de verandering, in erkennen dat we vaker op onze telefoon of computer zitten dan we zouden willen, in accepteren dat we dit zeker weten nog veel vaker zullen doen, maar ook in onszelf voelen dat we onze kinderen willen opvoeden in echte levende verbinding. Daarin ligt het begin van verandering.